Machu Picchu – inkaskie sanktuarium

Każdy, kto odwiedzi Peru, koniecznie powinien wybrać się do Machu Picchu położonego na wysokości 2350 m. n.p.m. nazywanego zaginionym miastem Inków. Trasa przeciętnego turysty do Machu Picchu to przelot samolotem z Limy do Cuzco, dzień na aklimatyzację, a następnie przejazd koleją i wjazd mikrobusem na teren pozostałości inkaskiego miasta. Ruiny miasta leżą w peruwiańskich Andach na granicy wąskiego grzbietu poniżej szczytu Machu Picchu, 80 km na północny zachód od Cuzco, 600 m. nad przełomem rwącej rzeki Urubamby. Indiańscy budowniczowie wznieśli osiedla na tarasach okalających plac będący jego centralnym punktem a kamienne domy i świątynie świadczą o wysokich talentach budowniczych. Wielkie skalne bloki budowli dopasowane są tak, że mimo iż nie są łączone zaprawą nie można między nie wcisnąć ostrza noża. A wszystko powstało bez użycia metalowych narzędzi zwierząt pociągowych i koła. Niektóre bloki są wyższe od człowieka. Powierzchnia ruin miasta to 13 km². Teren Machu Picchu częściowo porosła dżungla, budowle jednak nie zostały zniszczone. Kto dotarł do tego miejsca zdaje sobie sprawę, że u jego stóp rozciąga się kraina mieniąca się niezliczona ilością barw i krajobrazów. Kiedy wznoszą się poranne mgły zza chmur ukazuje się jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów świata, potężna góra, a u jej stóp ruina starożytnego miasta. Ludzie czekający na ten widok zaczynają klaskać, padają sobie w ramiona, klękają. Do tego miejsca przebyli tysiące kilometrów, o tym by tu stanąć marzyli latami. Przed nimi w całej okazałości jedne z siedmiu nowych cudów świata – Machu Picchu.

W następnym odcinku – Uluru – święta góra Aborygenów w Australii.